یادداشت mahyas

        کتاب «مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسفم» برای من خیلی خاص بود. با هر شخصیتش زندگی کردم، چون همه‌شون با ضعف‌ها و اشتباه‌های واقعی‌شون، خیلی شبیه آدم‌های دور و بر ما بودن. هر کدوم داستان خودش رو داشتن و این عمق شخصیت‌ها باعث شد کتاب خیلی واقعی و ملموس بشه.
این کتاب درباره تفاوت‌ها، بخشیدن‌ها و پذیرفتنِ همدیگه است؛ چیزهایی که توی زندگی واقعی خیلی بهشون نیاز داریم.
داستانش باعث شد هم بغض کنم و هم لبخند بزنم؛ کاش می‌تونستم همه شخصیت‌ها رو بغل کنم و بهشون بگم که تنها نیستن.
عاشق قلم فردریک بکمن شدم، چقدر ساده و در عین حال عمیق زندگی رو روایت می‌کنه. واقعاً از این نویسنده خوشم اومده و حالا جزو مورد علاقه‌هامه.
فردریک، ممنون که با این داستان‌ها به ما یادآوری می‌کنی زندگی پر از رنگ و احساسه.

پی نوشت برای السا؛ا تو به من یاد دادی که حتی وقتی زندگی پر از اشتباه و ناراحتیه، بخشیدن و پذیرفتن خودش بزرگ‌ترین قدرته. راهی که رفتی، راه امید و زندگی بود.
پی نوشت2؛ السا من هم دنبال قهرمان زندگیم هستم و فکرکنم پیداشون کردم:)