یادداشت راضیه.الف
1404/6/5

📌گویی من کتاب را پیدا نکردم، بلکه کتاب مرا یافت. پاسخ بسیاری از نگرانی ها و مشکلاتم را در این کتاب خواندم و با جان و دل احساس کردم. 📌اگر در زندگی احساس سردرگمی می کنید، اگر احساس می کنید روحتان خسته است، اگر گمان می برید از اصل و حقیقت زندگی دور افتاده اید، اگر نگرانی ها و وسواس های فکری تان فزونی یافته، مطالعه این کتاب را به شما توصیه می کنم... البته شایان ذکر است که نثر کتاب در بخش هایی (همچون نامه ها) تا اندازه ای ثقیل و دشوار است و برای مطالعه آن بهتر است حداقلی از باورهای دینی وجود داشته باشد، چرا که کرامات و مسائلی مطرح شده که این امر را طلب می کند... 📌درباره کتاب: کتاب درباره سید علی قاضی طباطبایی، مجتهد فقیه، عارف و استاد اخلاق در حوزه علمیه نجف در قرن چهاردهم قمری است. از تولد تا وفات ایشان در فصل هایی کوتاه، از منظر اشخاص مختلف روایت شده است. اما این کتاب منحصر به زندگی ایشان نمی شود: درباره اساتید، شاگردان، خانواده و مخالفین ایشان نیز مباحثی مطرح گردیده. 📌سید علی قاضی طباطبایی: سید علی قاضی، سالک راه توحید و غرق در عشق به ولایت و ائمه اطهار(ع) بودند که با ساده زیستی و توسل به اهل بیت(ع) سیر الی الله می کردند و در این مسیر، شاگردانی عالم و عارف پرورش دادند. آیت الله محمد تقی بهجت و علامه سید محمد حسین طباطبایی (نویسنده تفسیر المیزان) از شاگردان ایشان بوده اند. سید علی قاضی، خود را از خویشتن رها ساختند و منیّت را از خویش دور کردند. هیچ مالکیتی برای خود قائل نبودند، چرا که مالک حقیقی تنها خداوند متعال است. ایشان به عوالمی رسیدند که تنها توجه شان به خدای تبارک و تعالی بود و همواره در این راه استقامت می ورزیدند. چه رنج ها و دشواری ها و بلاها را تحمل کردند تا به معشوق حقیقی نزدیک تر گردند، چرا که بلاها در این دنیا، پیک معشوق است برای رسیدن به چشمانی که تنها خدا را می بینند و از غیر او روی گردانند... (همسر ایشان، رخشنده سادات، نیز همراه سید علی در این دشواری ها بودند و به درجات بالایی از معنویت رسیدند، خداوند رحمتشان کند) خوش خلقی و شیرین زبانی و نیکویی در معاشرت با مردم از ویژگی های بارز ایشان بود. حتی با گدا، قهوه چی، زغال فروش یا فرد فاسق ـ مگر در مواردی که خدا نهی کرده ـ با نیکی رفتار می کردند. دست افراد را می گرفتند و روشنایی پنهان روحشان را جلا می دادند تا به راه حق بازگردند. 📌از مفاهیم مورد تأکید در کتاب، توسل به اهل بیت(ع)، عشق به سید الشهدا(ع) و حضرت عباس (ع)، معرفت نفس، مراقبت از نفس، تفکر در مرگ، انجام واجبات و ترک محرمات، تلاوت قرآن، کثرت ذکر، توبه و ناامید نشدن از لطف لایزال پروردگار است. یادآوری های کتاب، زوائد روح را می زداید و اشکالات انسان را در مسیر نمایان می سازد. باید بارها و بارها مطالعه شود تا شاید گوشه ای بسیار کوچک از کهکشان نیستی را درک کرد. 📌ان شاءالله زیارت عتبات عالیات، به ویژه نجف اشرف، نصیب همه ی ما گردد. الهی آمین. 📌سید علی قاضی: «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقام عالیه نرسد، مرا لعن کند.»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.