یادداشت روح الله شریفی

        من   نسخه صوتی این کتاب رو  شنیدم. با این که حوادث و شخصیتهای گزافه زیاد داشت اما به واسطه زبان رمان، و قدرت قصه گویی نویسنده تونست تا آخر مخاطب رو نگه داره و حرفش رو زد.
اما بعیده دیگه کتابی بخونم که تو این فضا با حجم زیادی از شخصیتهای داغون خلق شده باشه و نوری به زندگی کسی تابیده نمیشه و یک نفر «تمام» پیدا نمیشه. نویسنده در پایان کتاب مشغول خوندن بیانیه است. همه ناتمام نیستند.