یادداشت سَمی

        کتاب از زبان راوی قابل اعتمادی بیان شده که از همان اول می‌توان نیت و راه و روش شخصیت‌های داستان را فهمید. از لومتر کتاب «سه روز و یک زندگی» را خوانده بودم که به قول مترجم، او را بیشتر به سبب رمان‌های پلیسی‌اش می‌شناسند. آن کتاب را خیلی پسندیده بودم؛ اما «به امید دیدار در آن دنیا» یکسر با آثار پیشین او متفاوت است. کتاب داستانی ضدجنگ دارد در بحبوحه‌ی جنگ جهانی اول. کتاب را با شناخت از سربازی به نام آلبر شروع می‌کنیم که در انتظار اتمام جنگ، آرزوی دیدار با مادر و معشوقه‌اش را دارد و هرلحظه در این فکر است که جنگ به زودی تمام می‌شود؛ولی داستان قرار است تازه بعد از آن آغاز ‌شود. در کنار آلبر با ستوان پرادول و بقیه‌ی شخصیت‌ها آشنا می‌شویم که نشان می‌دهد در آن وضعیت سردمدارانی هستند که هیچ‌گاه دست از مال‌اندوزی برنداشته و در پی کاسبی با سود فراوان هستند. در این وضعیت مهر پدری به فرزند، انتظار برای دیدار او پس از جنگ، یافتن زندگی آرامش‌بخش، کسب شهرت، خیانت، تاثیرپذیری و تربیت آلبر که گهگاه نشانه‌هایی از آن را در داستان می‌خوانیم نشان‌دهنده‌ی آن است که وجه انسانی در شخصیت‌هایی پیدا و در بعضی ناپیداست.