یادداشت فاطمه رهبری

        و هو الملک الحق المبین 
حدود ۲یا ۳ هفته است که کتابی که خوانده را به من داده تا بخوانم و با هم در موردش گفتگو کنیم و در این مدت چندبار هم پیگیری کرده که خوانده ام یا نه...برای اینکه مجدد شرمنده نشوم کتاب را وقتی پشت در اتاق بررسی های پزشکی در یک کلینیک تخصصی هستم شروع می کنم.
تصویر روی جلد حس خوبی به من می دهد آبی آن در رگهایم جریان پیدا می کند . متن روان و سوژه تکراری اما زاویه نگاه نویسنده مثل رنگ آبی جلد در من جریان پیدا می کند و دوروزه آن را تمام می کنم . لدت می برم و برای چند لحظه‌ای در مواجه با اعضای خانواده ام ، من هم مثل کاگ می شوم تا حرفها و حرکاتشان را تحلیل کنم...اصلا من و کاگ انگار خیلی خیلی شبیه هم هستیم؛عاشق یادگیری و تحلیل و شیفته قدرت انتخاب...بزرگ ترین نعمتی که خالق به مخلوقش به اسم انسان داده و گاهی او با پیروی از نفس سرکش ، نقمت و عذاب می خرد برای خودش.
چقدر حرف دارم که فردا با پیشنهاد دهنده کتاب بزنم ،نوجوانی که بسیار کتاب می خواند آن هم از جنس پرتقالی اش