درست به مانند شاعر فلورانسی خود را درمیان جنگلی تاریک و انبوه یافتم و به ناچار راهی سفر.
به کجا خواهم رفت و مقصود از این سفر چیست ؟
طوفان در دلم با روشن شدن چشمم به یاری آشنا، آرام می گیرد
و با هم پا به این وادی اسرار می گذاریم .
کسی مارا می نگرد، نگاهی که بیش از پیش مرا به جلو وامی دارد.
[موهـوم]
