یادداشت هلیا منفرد

        کتابی که نتوانستم لحظه ای زمین بگذارمش،
شدیداً گیرا در شخصیت پردازی، پیرنگ و صحنه ها.
مثل من، گول فیلم های هم‌اسمش را هم نخورید، به گرد پای کتاب هم نمی رسند و فقط تحمیل اجباری داستان کارگردان به داستان منحصر به فرد آگاتا کریستی محسوب می شوند. پوآروی این کتاب ، پوآروی محتاط، دقیق، مبادی آداب، آشنا با فرهنگ عامه و  معتاد معما بود . درحالیکه فیلم پوآروی دیگری داشت_منهای اینکه اصلا داستانش هم فرق داشت.
کتاب _حالا شاید فقط در نسخه دیجیتال_ ایرادات نگارشی داشت  و ترجمه به شسته رفتگی قلم نویسنده اصلی نبود.
شخصیت ها به دقت در جای خودشان نشسته اند و این واقعا برای من شایسته تحسین بود. 
حالا دوست دارم از این نویسنده بیشتر بخوانم.