یادداشت محمد مهدی امین‌داور

        شاید فارق از چند متنی که درباره ی این کتاب خواندم باید نظری جدا بدهم چون نظری متفاوت دارم.
داستان و ایده ی کلی داستان زیبا بود اما به نظرم شاید وقتی مسئله ای قرار است تحت عنوان رمان ارائه شود باید چند المان را به همراه داشته باشد.
این متن به خودی خود برای من تکانی بود و کسی که مرگ را چنان دور از خود میدید که اصلا نمی اندیشید آنچه به روی اوست مرگ باشد کنون نحوه ی رویارویی خود با مرگ را شرح میدهد.
من به داستان و شیوه ی بیان تولستوی گیر دارم.فکر میکنم فارق از نکات "اخلاقی" داستان ما باید داستانی را داشته باشیم که مجذوب کند.من خود نیز آنچنان که باید درگیر داستان این نویسنده نشدم و نتوانستم ارتباط نزدیکی با متن وی بگیرم زیرا احساس میکنم از دید زیبایی شناسی متنی خواسته های مرا برآورده نکرد.
باز هم یادآور میشوم که نقد من صرفا به داستان این متن بود نه نکات زیبای آن.