یادداشت فاطمه تبریزی

        اسلان گفت: «آخرین باری که اینجا بودید این سوراخ برکه ای کوچک بود و وقتی داخل برکه پریدید، به دنیایی رسیدید که خورشیدی رو به زوال بر ویرانه های چارن می‌تابید. حالا دیگر برکه ای اینجا نیست. آن دنیا به انتها رسیده است، گویی هرگز وجود نداشته است. پس به نژاد آدم و حوا هشدار بدهید.»
هر دو کودک گفتند: «بله، اسلان.»
پلی اضافه کرد: «ولی ما که به بدی مردم آن دنیا نیستیم اسلان! هستیم؟»
اسلان گفت: «هنوز نه دختر حوا هنوز نه. اما روز به روز بیشتر شبیه آن‌ها می‌شوید. معلوم نیست که یکی از افراد شریر نژادت رازی به پلیدی «كلام تأسف انگیز» را پیدا نکند و تمامی موجودات زنده را از میان نبرد...»