یادداشت پارسا قارونی صفار

        کتابی است که امکان ندارد گونه شما را خیس نکند. کتابی است که شاید حتی سنگدل ترین انسان ها کتاب را می بندند ، حیران و سرگشته به گوشه ای از اتاق خیره می شوند و کاسه چشمانشان از اشک پر می شود. شما در اینجا با هر دو شخصیت داستان همراه می شوید و نمی دانید خوشحال باشید از اینکه ناستنکا به عشقش رسیده یا غمگین از اینکه راوی از تب عشق موهایش سپید شده است... . این نبوغ فوق العاده ی این نویسنده بزرگ را می رساند.