یادداشت محمد علیدادی

        این دومین باره که این کتاب رو می‌خونم. شاید دوست‌داشتنی‌ترین رمان من باشه. داستان یک روحانی روشنفکر - تا حدودی پیرو اندیشه‌های امام موسی صدر - که حافظ قرآن، اهل عرفان و شاگرد علامه جوادی آملی در درس تفسیره. شخصیت روحانی در ضدیت با تحجر و جهل دینیه. ضد قهرمان داستان هم افرادی هستند که متحجراند؛ مثل مداح مفنگی‌ای که، مداحی کاروکاسبی اونه. یا روحانیونی که از دین برای خودشون دکان درست کرده‌اند. داستان با افسانه سیاگالش پیوند می‌خوره و در نهایت با یک تم اسطوره‌ای به پایان می‌رسه. به همه روحانیون و انسان‌های متدین توصیه می‌کنم این کتاب زیبا رو بخونند.