طبیب و سگ. سگی که جای خیل آدمها را برای طبیب پر میکرد. یا اگر بهتر بگوییم، ارزشمندتر و انسانتر از انسانهای دیگر. به قدری که قسمتی از خانواده طبیب بود. شاید رکن اصلی آن. و در روایت جذاب و نه چندان بلند جناب اشمیت دلیل آن را میخوانیم و مجذوب میشویم.