روایتی از نسل ما خانه به دوشان که باید بماند برای آینده.
کتاب از دید من شاهکار نبود اما دوستش داشتم و حرف هایش را با پوست و استخوان می فهمیدم.
گاها از تصور فضای کتاب بی خواب می شدم و گاهی نمیتوانستم ادامه دهم مخصوصا با این تصور که کتاب بر اساس واقعیت است.
