یادداشت مریم السادات هاشمی

        پس از این کتاب جور دیگری آقا روح‌الله را دوست داشتم، مثل تغییر احساسم به پیامبر اسلام بعد از محمد رسول اللهِ مجید مجیدی؛ واقعا هیچ چیز به اندازه هنر، چه داستان و رمان چه فیلم و موسیقی چنین تاثیری بر عواطف و احساسات انسان ندارد، به همین دلیل است که رهبری می‌گویند که کاش امثال رومن رولان داشتیم که درباره بزرگان مان می‌نوشت.
نادر ابراهیمی شخص عجیبی ست نویسنده دیگری را نمی‌شناسم که تا این حد عقل و احساس،فلسفه و عرفان و تاریخ و حکمت را در هم آمیخته باشد؛ مسئله فلسفی شرور که با آن وجود خدا نفی می‌شود به شیوه ای شاعرانه پاسخ داده شده و تا حدی فکر و عاطفه انسان را همزمان درگیر می‌کند که گمان نمی‌کنم کسی پس از آن این سوال در ذهنش باقی بماند.
کتاب صوتی آن را به صدای آقای وحید یامین پور در طاقچه با عمق جان شنیدم، قلم یامین پور هم به شدت تحت تأثیر نادر ابراهیمی ست و احساس می‌کنم صدای او بهترین صدایی ست که با آن می‌توان آثار نادر ابراهیمی را شنید.
البته این کتاب صوتی الان در طاقچه دردسترس نیست.