یادداشت زهرا ساعدی

        نوشتن یادداشت درمورد این کتاب سخت است همان‌طور که خواندنش سخت بود. داستان‌ها عجیبند از کتاب‌ها، زمان‌ها و دنیاهایی صحبت می‌کنند که وجود ندارند و برای این موارد فلسفه‌بافی هم می‌کنند. به نظرم نوشتن چنین داستان‌هایی نبوغ خاصی نیاز دارد؛ بتوانی دنیا یا کتابی که وجود ندارد را تصور کنی و بعد نقدش کنی یا توضیح دهی. علاقه‌ی بورخس به دائره‌المعارف‌ها و فرهنگ شرقی هم محسوس است و بارها از نمادهای عرفانی ایرانی، عربی و چینی صحبت کرده. در کل این سبک موردعلاقه‌ی من نبود و تصور فضا برایم دشوار بود. فلسفه‌بافی‌های زیاد خسته‌ام می‌کرد و از طرفی داستان‌ها خط روایی مشخص و فراز و فرودی نداشتند که دنبال کردنش جذاب باشد اما خواندنش برای آشنایی با این سبک و پی بردن به نبوغ بورخس ضروری است.