یادداشت فاطیما اربابی

        برای این کتاب حرف‌های زیادی دارم که باید بگم.
اول اینکه لحن کتاب یه چیز ساده و تا حدودی عامیانه است. اگه دو سال پیش این کتاب رو می‌خوندم صدبرابر برام جذاب‌تر بود.
ایده‌‌ای که داستان باهاش پیش می‌رفت و معما‌هایی که طرح می‌شد جالب بودند.
مخصوصا اونجا که اسم ایوری یجور واروواژه بود.
شخصیت خود ایوری رو دوست نداشتم اما خواهرش لیبی🥲
لیبی خیلی جذبم کرد، دختری با استایل گاثیک و پانک
خیلی برام جالب بود که چجوری تونستن به ارتباط تئا و بکس اشاره کنند. جسورانه بود! 
پایان‌ کتاب هم خوب بود.