یادداشت سمیرا
1404/2/14
داستان با فضایی پر از ابهام و کشش شروع شد؛ تفاوت جالبش با بقیهی کتابهای فریدا مکفادن این بود که اینبار هیچ حدسی جواب نمیداد؛ برعکس آثار دیگهش که ذهن آدم پر میشه از سناریوهای مختلف، این یکی تا مدت زیادی غیرقابل پیشبینی باقی میمونه. اما هرچی جلوتر میرفت، اون تازگی و هیجان اولیه کمرنگتر شد. تکرار یه سناریوی مشابه و کشدار، داستان رو کمی خستهکننده و کند کرد. پایانش هم واقعاً ناامیدکننده بود؛ نه فقط چون سطحی و سادهتر از چیزی بود که انتظار داشتم، بلکه خیلی از سؤالها هم بیپاسخ موند و همهچیز بیسروته تموم شد. با وجود شروع قوی، کتاب نتونست اون کیفیت رو تا آخر حفظ کنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.