یادداشت مصطفا جواهری

        ششمین کتاب صفرچهار 

کتاب را پیش از جنگ شروع و اوایل جنگ تمام کردم. احتمالا برای شروع خواندن آثار سابو، ابیگیل بهترین گزینه باشد. مهمترین ویژگی ابیگل، بی‌ادا بودنش است. قصه‌گو است و عجله‌ای ندارد و آهسته آهسته جهان دختر نوجوان ۱۴ساله را می‌سازد و پیش می‌رود. ابیگیل از آن رمان‌هایی است که تو را تبدیل به یکی از شخصیتهای داستان می‌کند و دوست نداری از جهانی که نویسنده خلق کرده رها بشوی.
کتاب برای روزهای جنگ، پیشنهاد خوبی است. کمی فارغتان می‌کند. و اگر معلم مدرسهٔ دخترانه بودم، خواندنش را به همهٔ شاگردانم توصیه می‌کردم.
از مقدمهٔ بیخود و بی‌جهت مترجم که بگذریم، یک چهارم پایانی حوصله‌ام را سر برد.