یادداشت زهرا ساعدی

        سلاخ‌خانه‌ی شماره‌ی پنج آنقدری معروف هست که نیاز به معرفی من نداشته باشد، اما چند خطی به رسم همیشه می‌نویسم.
کتاب، داستان بیلی پیل‌گریم سرباز سابق آمریکا در جنگ جهانی دوم است که در زمان چندپاره می‌شود و ماجراهای زندگی‌اش را به صورت غیرخطی می‌خوانیم. از کودکی گرفته تا جنگ و بعد هم زندگی در ترالفامادور. 
کتاب کمدی سیاه است و محور آن بمباران درسدن. بمبارانی که به عبارتی ۱۳۵ هزار کشته داشت که تعداد زیادی از این افراد غیرنظامی بودند. 
ونه‌گات جنگ را با طنز روایت می‌کند تا شاید تلخی‌اش کمتر شود و راحت‌تر بشود درموردش حرف زد.
آری رسم روزگار چنین است.