یادداشت زهرا ساعدی

        این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه عالیه عطایی است که با توجه به اصلیت خانم عطایی، نقش افغان‌ها در داستان پررنگ است و قهرمانان داستان‌اند. حین خواندن کتاب را دوست داشتم و در ذهنم به چهار ستاره فکر می‌کردم هرچند پایان‌بندی بعضی داستان‌ها به نظرم جالب نبود مثلا «اثر فوری پروانه‌ای» اما بعد در گودریدز نظرات را خواندم و حسم کمی تعدیل شد. اما در مجموع داستان‌ها را دوست داشتم. بهترین داستان هم «شب سمرقند» بود که قبلا در نشریه سان منتشر شده بود.