یادداشت هانا خوشقدم

        سه ستاره.اونم با اغماض.
شخصیت کلود که فاقد هرگونه انعطاف و تغییر بود.بطور مضحکی هیچ چیز روش اثر نداشت نه خیانت، نه اختلاف، نه رسوایی و نه قتل!
نویسنده یه بَدمَنِ به تمام معنای ِ برادرکُشِ فاسدِ لمپن، خلق کرده تا وقتی کنار زن باردار قصه است، گناه زنه اعم از قتل و خیانت و دروغ و بی عاطفگیش به بچه اش، سبک تر بنظر بیاد؟!
جنین هم زیادی فلسفه و تحلیل ارائه میداد.و از توی رحم دوربین مداربسته داشت که بدونه الان کلود داره به لب تاپش نگاه میکنه یا الودی چرم پوشیده! دیدن خواب دروازه و سرباز و گلهای بنفش برای یه جنین متولد نشده زیادی خارج از قاعده بود!
روند جنایی داستان هم اول کند بود و بعدش که ریتم بهتری گرفت،خیللللی متوسط تموم شد.