یادداشت

        «بابا می‌گفت تو جنگل دو جور درخت داریم. اونایی که نورپسندن، یکی هم اونایی که سایه‌پسندن. بلوط نورپسنده، شمشاد نه. سایه‌پسنده! گفتم نکنه حساب اینجور چیزاس که پرده‌ها رو کشیدین.»

پیش از این «عاشقانه‌های یونس در شکم ماهی» را از جمشید خانیان خوانده بودم. این کتاب، دومی‌اش بود. لقمهٔ لذیذ یک شب قبل از خواب است.
کوتاه، شیرین، سریع، زلال، مهربان و لطیف. عین دورهٔ نوجوانی.
هرچیزی بخواهم بگویم از داستان کتاب، حیفش کرده‌ام. خیلی پیشنهادش می‌کنم.

و کلا هم به نظرم هر بزرگسالی باید هر از گاهی رمان نوجوان بخواند تا کمی به تنظیمات کارخانه برگردد!