یادداشت گوهر قوامي
1403/12/12
کتابی کوتاه، شیرین، کاربردی و عمیق. همیشه جایگاه تفکر برای من خیلی ارزشمند بوده. و به شیوه ی تفکر هم همیشه فکر می کنم و علاقه مندم بهش شاید بخشیش بخاطر بعد منطقی مغزم باشه. با همه ی اینها از علاقه که فاصله بگیریم مسئله ی نیاز میاد وسط. این روزها که عقاید و باورهای مختلف مثل قارچ هر طرف سبز می شن تنها راه و محکم ترین راه تشخیص درست از نادرست تعقل و تفکره...! اما آیا هر فکری می تونه کمک کننده باشه؟ آیا هر چیزی که ذهن ما رو به خودش مشغول میکنه تفکره؟ پس خیال و وهم و حدیث نفس هم در زمره ی تفکرات قرار می گیره؟ چرا تفکر افضل عبادات معرفی شده؟ چرا در دین ما اینقدر زیاد روی تعقل و تفکر پافشاری شده؟ اصلا تفکر می کنیم که چی بشه؟ قراره به چه نتیجه ای برسیم؟ تفکر چه ارتباطی با بصیرت داره؟ و هزاران سوال بنیادین دیگه که واقعا نیازه درباره اش بدونیم. این روزها آدم ها در سطحی ترین حالت ممکن زندگی می کنند. کاملا در سطح..! برام جالب بود که آقای حائری جایی در این کتاب گفتن در دادن اطلاعات به فرزنداتون خسیس باشید! خیلی حرف بزرگیه ها..! بچه خودش فکر کنه و بهش برسه. حالا شما نگاه کن که چقدر راحت حجم عظیمی از اطلاعات درست و نادرست این روزها در اختیار افراد قرار می گیره و نفس راحت طلب انسان هم بعضی هایی که خوشش میاد رو خیلی راحت می پذیره بدون تفکر و ریشه یابی! جای دیگه در کتاب می گه اول چیزی رو تصور کن بعد تصدیق یا تکذیب..! همون سنجش عواقب و جوانب یک امر... کتاب عمیقیه و بشدت جذاب.. بنظرم می شه مدتها درباره ی هر سر فصل بحث کرد. حتما بخونید یکبار هم نه چندین و چند بار. قسمت های زیادی از کتاب من هایلایت شد تا همین الان چندین دفعه برگشتم بهش ...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.