یادداشت Sheida Hanafi

        شاید بشه گفت ، کتاب دیگه رنگ و روی تکراری شدن گرفته ! اما من شاید چون خودم سگ دارم خیلی خیلی 
زیاد با داستان دوم ارتباط گرفتم ، از طرفی علاقه زیادی به این مجموعه دارم شاید معرفی من جانبدارانه هم باشه 🙈🤌😍
📖 Before We Say Goodbye چهارمین و  جلد از مجموعه‌ی آرام و تأمل‌برانگیز Before the Coffee Gets Cold نوشته‌ی توشیکازو کاواگوچیه — مجموعه‌ای که همه‌اش در همون کافه‌ی کوچک و جادویی توکیو می‌گذره؛ جایی که می‌تونی در زمان سفر کنی، اما فقط تا وقتی قهوه‌ات هنوز داغه. ☕

در این جلد، نویسنده بار دیگه با همون لحن آرام و اندوهگینش، به مفهوم وداع، رهایی و عشقِ پایدار در دل زمان می‌پردازه. چهار داستان داره، هرکدوم درباره‌ی کسیه که چیزی ناتمام در گذشته داره — حرفی نگفته، عشقی جا مانده، یا دلتنگی‌ای که مرورش هنوز قلبش رو می‌لرزونه.

🌙 یکی از تأثیرگذارترین داستان‌های این جلد، «The Farewell» هست — داستانی درباره‌ی سگی به نام آپولو که از دنیا رفته، و زنی که هنوز نتونسته با نبودنش کنار بیاد. کاواگوچی توی این روایت به شکلی لطیف نشون می‌ده که عشق فقط بین انسان‌ها نیست؛ پیوند بین انسان و حیوان هم می‌تونه به همون اندازه ژرف و بی‌قید و شرط باشه.
این دیدار دوباره بین آپولو و صاحبش، نه فقط وداعیه، بلکه نوعی آشتی با رنج از دست دادن هم هست — یه خداحافظی پر از مهر، که اشک میاره اما در عین حال آروم می‌کنه. 🕯️

در کل، Before We Say Goodbye یه پایان ملایم و در عین حال باشکوه برای مجموعه‌ست. انگار نویسنده می‌خواد بگه گاهی نمی‌تونیم زمان رو برگردونیم، اما می‌تونیم یاد بگیریم چطور با دلی سبک‌تر از گذشته عبور کنیم. 🍂