یادداشت سَمی

        معمولا کتاب‌های موراکامی اینجوریه که حس عمیقی روی خواننده میگذاره، حالا ممکنه خواننده از اون کتاب خوشش بیاد یا اون رو نویسنده ولی اثری که کتاب روش میگذاره تا مدت‌ها باهاشه... برای منم این کتاب مثل اکثر کتابای موراکامی اینجوری بود که با یه حس عمیق دلتنگی یا فقدان و رنج آغاز میشه و با یه حس امید به راه خودش ادامه میده... شخصیت‌ها به شدت حس نزدیکی با خواننده دارن و گاها برخی از اون‌ها با ما همذات‌پنداری می‌کنن و خب این هنر نویسنده هست که خواننده انقدر بتونه غرق تو داستان بشه... کتاب جنگل نوروژی یک داستان بسیار راحت و روون از لحاظ خوانش و فهم هست نسبت به بقیه‌ی کتاب‌هاش که من تقریبا میشه گفت دیرتر خوندمش.
فیلمش نسبت به کتاب خیلی ضعیف بود.