یادداشت اردلان کیخسروی

        آرمانشهری در انسانی نیک‌سرشت که اطرافیانش او را بخاطر نهاد پاکش ابله می‌خوانند و به سخره‌اش می‌گیرند لیک ارزش او از تمام آنها بیشتر است و در کمال صافی قلبش دارای فکرتی عظیم است که گاه اطرافیان را در القای این صفت به شک می‌اندازد و از خود شرمسارشان می‌کند
      
437

32

(0/1000)

نظرات

محیا ومهنا

محیا ومهنا

6 ساعت پیش

عالی

0

علیرضا علیمی

علیرضا علیمی

4 ساعت پیش

توجه کردی در پارت دوم داستان که فکر میکردن به مال و منال زیادی رسیده لحنشون با پرنس خیلی عوض شد؟شاید در پارت دوم تعداد دفعاتی که ابله خطاب شد به تعداد انگشتای دست رسید همون قضیه آستین نو بخور پلو شد.
3

0

لحنشون را بخاطر جایگاهی که یافت تا حدود زیادی عوض کردن ولی هیچوقت باطناً عوض نشدن 

0

علیرضا علیمی

علیرضا علیمی

2 ساعت پیش

آره دیگه در آواخر داستانم که متوجه شدم وضعش خیلی تغییر نکرده دوباره این لحن برگشت و این دورویی آدما رو نشون میده.به نظرم پرنس میشکین نمادی از یه انسان کامل بود تو ذهن خود نویسنده و اون مردمم به مرور زمان کسانی بودن که سعی میکردن با توهین سطح و شخصیت پرنس و بیارن پایین .واقعا بین کتابایی که جدیدا یا از قدیم از داستایوفسکی خوندم شخصیت مورد علاقم همین پرنس میشکینه
@Ardalankaykosravi 

0

اردلان کیخسروی

اردلان کیخسروی

55 دقیقه پیش

البته بنظرم نباید از انسان های پاک‌سرشتی هم که پرنس را حمایت می‌کردن غافل بشیم مثلا بوضوح خانواده‌ی ژنرال پرنس را مورد حمایت خودشون درآوردن و حتی در آخر داستانم که پرنس بیماریش پیشرفت می‌کنه و هیچوقت صحت عقلش را بازنمی‌یابه همسر ژنرال مثل مادری مهربان به مراقبتش می‌ره یا گاوریلا که در اول بسیار بدنهاد بود خودش را اصلاح می‌کنه و از صدهزار روبل چشم‌پوشی می‌کنه
و بنظرم در کل پرنس موفق میشه که جامعه‌ی مسموم اطرافش را تا حدود زیادی پاک کنه و اون افراد شر را به خیر بدل کنه و این تأثیر یه آدم خوبه که داستایفسکی می‌خواد نشان بده اگرچه در انتها اون فرد نابود بشه  
 @alirezza 

0