یادداشت مریم محسنی‌زاده

        کتاب "مارک دو پلو" ماجرای سفر به کشورهای کنیا، بلژیک، چک، آلمان، هلند، پرتغال، عراق، یونان و برزیل است؛ سفرهایی که تقریباً اوایل دههٔ نود صورت گرفته.
در "مارک‌ دو پلو" کوله‌پشتی خود را ببندید و با ضابطیان سر از موزهٔ تن‌تن، پارک‌های کنیا، موزهٔ ون‌گوگ، شهر دوچرخه‌ها، سرزمین زیتون و فلسفه، جزایر میکونوس و سانتورینی و مجسمهٔ حضرت عیسی درآورید.
کتاب خوش‌خوان، روان و لذت‌بخش است؛ متأسفانه به خاطر محدودیت چاپ، عکس‌ها سیاه‌سفید و کم‌تعداد هستند. "مارک دو پلو" برایم دوست‌داشتنی‌تر و جذاب‌تر از "مارک‌وپلو" بود.
این کتاب برای هدیه دادن و ترغیب به کتاب‌خوانی می‌تواند گزینهٔ مناسبی باشد.
ضابطیان در مقدمه می‌گوید به وجه فرهنگی و تفریحی سفر توجه دارد و نمود این نگاه را می‌توان در "مارک دو پلو" دید. 
او می‌گوید "با سفر، مفهوم لذت از جهان هستی را بیشتر دریافته‌ام و احساس خوشبختی بیشتری کرده‌ام. این احساس خوشبختی به‌واسطهٔ بخش خوش‌گذرانی سفر نیست که در حضر هم می‌توان خوش گذراند، اما احساس خوشبختی نکرد. این احساس تنها با تجربهٔ سبک زندگی مردم جهان است که پدید می‌آید."