یادداشت Chista Rasouli

        یک تا صد: دست‌ات مریزاد کارور!
صد و یک : یک‌مجموعه‌داستانِ‌خوب‌بودن‌اش به کنار؛ یک کارگاه خوب داستان‌نویسی هم بود.
صد و دو: یک جاهایی ترجمه بد می‌شد؛ بیش‌تر عجیب تا بد. اما هنوز هم از اسدالله امرایی راضی‌ام.
صد و سه: «صد و سه» به بعد را وقتی می‌نویسم که دوباره خواندم‌اش. و کاش می‌توانستم دوباره‌خواندن‌اش را از همین الان شروع کنم.