یادداشت
1401/12/8
یادم باشه به بچه‌هام بگم داستان‌های امانوئل اشمیت رو در عنفوان جوانی بخونن، پونزده تا بیست‌سالگی مثلا. ایده‌های خلاقانه‌ای داره و اگرچه که تقریبا همشون از نظر کیفی نسبتا خوب و از نظر محتوایی امیدبخش و زندگی‌برانگیزند، شاید در بزرگسالی به نظر لوس و زیادی خوشبینانه (نسبت به خشونت‌ها و واقعیت‌های تلخ موجود) بیاد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.