یادداشت زهرا تقی خانی

        «تنها مرگ است که دروغ نمی‌گوید! حضور مرگ همه‌ی موهومات را نیست و نابود می‌کند. ما بچه‌ی مرگ هستیم و مرگ است که ما را از فریب‌های زندگی نجات می‌دهد، و در ته زندگی اوست که ما را صدا می‌زند و به سوی خودش می‌خواند.»

جریان سیال ذهن و این حجم از آمیختگی خیال و واقعیت رو دوست داشتم اما با موضوع داستان نتونستم ارتباط برقرار کنم. بخاطر اینکه یکی از شاهکارهای ادبیات ایران به حساب میاد تمام سعیمو کردم ازش خوشم بیاد ولی خب نشد و انگار کلا تایپ من نبود.