یادداشت آرنوش بصیری پور

        تصویر واقعی بخشی از جنگ، که کمتر به ان پرداخته شده.ما بیشتر خواننده و ببیننده ی روایت پیروزی بوده ایم.ما قصه فرماندهان قهرمان را اغلب شنیده ایم.و البته بخشی هم از آن ور بوم افتادند و با خلق تصاویر یک سره سیاه لجوجانه تلاش کردند بگویند نه دفاعی بود و نه تقدسی! قتل بود نه شهادت!
اما کتاب هفت روز اخر هیچ یک از این دو طیف نیست.تکمیل کننده این پازل است.به دور از شعار زدگی، از نگاه یک سرباز وظیفه معمولی که خود نویسنده است. هفت روز اخر را روایت میکند.کتاب خاطره نگاری هست و نیست.قلم خوب و زبان داستانی اقای بایرامی اثر را تبدیل به یک رمان پر کشش کرده.