یادداشت فاطمه لیالی

        داستان‌ها غالبا در دنیایی سرد و بی‌روح روایت می‌شوند و تاثیر و تاثر چندانی ندارند. به بیان دیگر، با بستن کتاب تمام می‌‌شوند و از خاطر می‌روند. 
ترجمه قابل قبول و نثر روان و خوش‌خوان است.
«پالتو سیاه» و «وان گوگ» عجیب، تامل‌برانگیز و لذت‌بخش بودند، باقی معمولی.