یادداشت

        ⭕امام حسین علیه السلام، امامی که شاید ما شیعیان احساس کنیم بیشتر از سایر ائمه از ایشان اطلاعات و شناخت داریم
اما احساس من این هست که اکثرمون اشتباه فکر می‌کنیم
با شنیدن یک شبهه خیلی‌هامون قفل می‌کنیم، شاید ساده ترین سوالش این باشه که اصلا امام برای چی قیام کردند، هدفشون چی بود
یا اگر تحریفی در نوع عزاداری‌ها و بقیه موارد پیش بیاد آیا میشه انتقاد کرد یا به خاطر اینکه با دستگاه امام حسین علیه السلام طرفیم هیچ انتقادی نمیشه کرد و استفاده از هر وسیله‌ای برای جاری کردن اشک مردم جایز هست
برای جواب به سوال‌هامون باز هم ناچاریم به کتابهای بی‌بدیل شهید مطهری مراجعه کنیم

⭕بخشی از کتاب ۱:
روزی هزار نفر آدم در دنیا به اصطلاح نفله می‌شوند. تأثرآور هم هست، اما آیا این نفله شدنها ارزش دارد که قرنهای زیاد، ده قرن، بیست قرن، سی قرن ادامه پیدا کند؟ دائماً ما بنشینیم و اظهار تأثر کنیم که حیف! حسین بن علی نفله شد! خونش هدر رفت! بی تقصیر کشته شد! به دست یک عده افراد متجاوز کشته شد! 
 
حسین بن علی بی‌‏تقصیر کشته شد، به دست افراد متجاوز کشته شد، اما چه کسی گفته حسین بن علی نفله شده است؟ چه کسی گفته خون حسین بن علی هدر رفت؟ اگر در دنیا انسانی شما پیدا کنید که نگذاشت یک قطره خونش هدر برود حسین بن علی است. اگر کسی در دنیا پیدا کنید که نگذاشت شخصیتش یک ذره هدر برود، حسین بن علی است! 
آنها [ائمه،علما ... که آمدند توصیه کردند که باید عزای حسین بن علی زنده بماند، چون او یک مکتب به وجود آورد، می‌خواستند مکتبش زنده بماند، برای اینکه در دنیا شما هرگز یک مکتب عملی که نمونه مکتب حسین بن علی باشد پیدا نمی‌کنید 

⭕بخشی از کتاب ۲:
عزاداری حسین بن علی واقعاً فلسفه دارد، واقعاً فلسفه صحیح دارد، فلسفه بسیار بسیار عالی هم دارد. هرچه ما در این راه کوشش کنیم، به شرط اینکه هدف این کار را تشخیص بدهیم بجاست. اما متأسفانه عده‌ای این را نشناختند، خیال کردند که بدون اینکه مردم را به مکتب حسین علیه السلام آشنا کنیم، به فلسفه قیام حسینی آشنا کنیم، عارف به مقامات حسینی کنیم، همین قدر که مردمی آمدند و نشستند و یک گریه‏‌ای را نفهمیده و ندانسته کردند، دیگر کفاره گناهان است!