یادداشت مریم شفیق

        ابله داستانی بسیار پیچیده و سخت خوانه که گرچه جذابیت خاص خودش رو داره ولی به دلیل پرش های زمانی و عدم توضیح لایه های زیرین مکالمات، خواندنش کار هر کسی نیست. حتی دوست داشتنش هم کار هر کسی نیست. شخصاً احساس میکنم برادران کارامازوف دقیقاً به درجه‌ای از پختگی رسیده که ابله فاقد آن بود و به همین دلیل، برادران کارامازوف رو بسیار دوست دارم.
ولی یک چیز مسلمه : قدرت قلم جناب داستایفسکی! گرگوری پک، بعد از بازی کردن نقش آتیکوس فینچ در فیلم کشتن مرغ مقلد - به درستی - گفت که جذاب ارائه دادن یک شخصیت خوب، بسیار سخت تر از جذاب ارائه دادن یک نقش منفیه. قدرت جناب داستایفسکی در مقایسه با اکثر نویسندگان، در اینجا مشخص میشه : قادره شخصیت هایی بسیار خوبی مثل ابله و آلیوشا رو به تصویر بکشه بدون اینکه از کلیشه های معمول تبعیت کنه یا خودش دچار تکرار بشه.