یادداشت عبدالله گیوه چی

        به نظرم در جایی که نویسنده می‌توانست با پرداخت بیشتر  به درکِ پیام توسط مخاطب کودک کمک کند، کوتاهی کرده است.
مثلا کلماتی که برای قدردانی استفاده می‌شوند، کلماتی که برای همدلی استفاده می‌شوند، کلماتی که برای احترام استفاده می‌شوند، کلمات مهربانانه و ...
یا در جایی که می‌گوید با استفاده از کلمات راحت‌‌تر می‌توانست فکرها، احساسات و رویاهایش را با همه دنیا در میان بگذارد، برای کودک ملموس نیست. خب چگونه؟

 داستان "لونای کلمه جمع کن" نیز پیامی مشابه این داستان دارد.