یادداشت مهدی بنواری

                مجبور شدم بعد از خواندن ترجمه، اصل را هم بخوانم تا بتوانم عمیق‌تر نگاه کنم و نکات ظریفی را که قابل ترجمه نیستند، کشف کنم. این یکی از کتاب‌هایی است که کنار گذاشته بودم تا سرفرصت و با مزمزه بخوانم و اصلاً ناامید نشدم.
به اندازه برخی از آثار آشفته تر نویسنده فیلیدیک نیست، اما خواندن آن تجربه خوبی بود. مجبور شدم برای پاسخ دادن به سؤالات «چه می‌شد اگر» خودم بارها مکث کرده و غرق فکر شوم. 

I had to read the original after reading the translation to delve deeper and discover the nuances that cannot be translated. This is one of the books I saved for a special occasion, and it did not disappoint. I would read it again soon.
It’s not as Philidickian as some of the author's more disturbed works, but reading it was a good experience. I had to stop and think on many occasions to answer my own "what if" questions.