یادداشت پارسا قارونی صفار

        می گویند کسانی که می روند لبه ی پرتگاه می ایستند انگار خود به خود به ته دره کشیده می شوند و به نظر من خیلی از خودکشی ها و قتل ها فقط به این دلیل اتفاق افتاده که تپانچه دم دست بوده است. فرقی ندارد ، این هم پرتگاه است ، شیب چهل و پنج درجه ای که نمی توان از آن سر خورد. انگار صدایی که نمی شود نشنیده اش گرفت مدام به تان می گوید : ماشه را بچکان!