یادداشت لیدی شکس جوان

        ۵ ستاره واقعا براش کمه-
یکی از بهترین نمایشنامه هایی بود که خوندم‌.
و قطعا اکشن ترینشون. انقدر که حرص خوردم سر این یادم نمیاد آخرین بار کی سر یچیز دیگه حرص خوردم یا درگیر شدم.
شخصیت پردازی و دیالوگا تو یه سطح دیگه بودن کلا. 
اورستس بارها وجوه مختلفی از شخصیتشو در موقعیت های مختلف نشون می‌ده ولی این باعث نمی‌شه شخصیتش مصنوعی یا سیال باشه بلکه کاملا انسانیه. و من میتونستم کاملا لمسش کنم. 
بجز اون دیالوگ‌ها و رفت و برگشت‌هایی که بین شخصیت ها وجود داشت (مثل اورستس و منلائوس آخراش)، و اون طنزی که خیلی زیرپوستی باعث نمی‌شد بخندم ولی عمیقا باهاش کیف می‌کردم( مثل اورستس و اون برده هه) خیلی خوب بودن. واقعا خوب بودن-
من قبلا یه کتابی خونده بودم راجب اینکه چطور باید نمایشنامه خوند. اون جا می‌گفت باید یجوری بخونی انگار خودت بازیگر اون صحنه‌ای و خلاصه این که باید لحن و احساس شخصیت هارو درست بفهمی.
خب من هیچ وقت درست نفهمیده بودم این یعنی چی یا چجوری باید این کارو بکنم. 
ولی توی اورستس، انگار داشتم فیلم می‌دیدم. میتونستم صدای شخصیت‌ها و لحن حرف زدنشونو بشنوم. میتونستم تغییر چهره و حسشونو واقعا متوجه بشم. و این جا تازه فهمیدم اینطوری خوندن چقدرررر لذت داره. و این قطعا به خاطر قلم فوق‌العاده اوریپیده. و ترجمه- ترجمشم خوب بود.
خلاصه که از هر نظر تجربه‌ی خیلی  خوبی بود. بخونیدش🗡