یادداشت شرقیِ غمگین

        و بالاخره پایان.اگر مجموعه رو نخوندید،نظرم رو رد کنید.
بعد از سه ماه درگیر این مجموعه بودن بالاخره تمومش کردم و یکی از زیباترین ها و ماندگار ترین ها بود.از این جلد بخوام بگم بنظر بنده این جلد انتظاری که ازش می رفت رو برآورده نکرد.کتاب خیلی خیلی زیاد موضوع افسردگی پیپ رو گسترده کرده بود و حتی باعث شده بود که پیپ خودشو از بقیه جدا بدونه.بسیار توصیفات خسته کننده داشت که یخورده برای منی که از کشش دادن بدم میاد آزار دهنده بود.اتفاقات همه در بهترین حالت رخ داده بود و در واقعیت این کارها از یک دختر ۱۷ ساله بعیده!بنظرم به جای ۴۱۶ صفحه،نویسنده می تونست توی ۳۰۰ صفحه کتاب رو عالی تر کنه.
می خواستم به این جلد سه ستاره بدم ولی به خاطر عشق بین پیپ و راوی یک ستاره ی دیگه هم اضافه اش کردم.عشق بین این دوتا واقعاً قلبمو لمس کرد.حتی مظلومیت راوی و به قول خودمو دوستم یزید بازی های پیپ😂قلبمو شکست.این جلد یجورایی حالت فانتزی طور به خودش گرفته بود.و در آخر متاسفانه تکلیف چارلی گرین و خون بهای استنلی مشخص نشد متاسفانه
اما نظر کلی ام راجع به مجموعه:
قطع به یقین ارزش حتی چند بار خوندن رو هم داره و بهتر از خیلی از کتاب هاییه که به اسم جنایی ترند شدن،رابطه ی پیپ و راوی چاشنی زیبای نویسنده برای داستانه که صد برابر جذاب ترش کرده.از نظر من بهترین جلد،جلد دوم یعنی دختر خوب خون بد بود که کاملاً درگیرم کرد.دلم برای استنلی بیشتر از همه سوخت و بنظرم حقش این نبود.چون هرکس توی زندگیش اشتباهاتی داره ولی حداقل وقتی داره تلاش می کنه آدم بهتری باشه حقش زنده بودن هست.
در آخر کل ۴ جلد مجموعه لایق بیش از پنج ستاره است و همیشه توی قلبم باقی می مونه.و دلم برای تمام شخصیت ها تنگ میشه.🥲✨️
پ.ن:واقعاً به یک راوی که تحت هر شرایطی کنارم باشه و حتی بیشتر از خودم باورم داشته باشه نیازمندم.😂🗿