با خوندن این کتاب بهم ثابت شد که دازای اوسامو هیچ وقت منو با کتاب هاش ناامید نمی کنه!
خورشید رو به غروب هم یادآور نزول اشرافیت و هم روایتگر مرگیه که هر لحظه به سمت مادر شخصیت اصلی می خزه.
جملات کتاب، شخصیت پردازی ها و پایان کتاب، همگی بی نظیر بود.
به نظرم حتما این کتاب رو بخونید.
