یادداشت °•zari•°

        من از هاروکی موراکامی تقریبا هیچی نمیدونستم‌.فقط در همین حد که یه نویسنده ی ژاپنیه ی قَدَره😔😂بر حسب اتفاق،اواخر اردیبهشت همراه با یکی از رفقام رفتیم به کتابخونه ی مدرسه سر بزنیم.کتابخونه ی مدرسه مون قدیمیه و اگه بگردی کتابای خوبی پیدا میکنی.یه دفعه چشمم به اسم هاروکی موراکامی خورد و کتابو برداشتم و به رفیقم گفتم عه کتاب موراکامیه .اونم چون در حد من اطلاعات داشت،فقط گفت اوه چه جالب😂😂😂😂😂.کتابو امانت گرفتم و نمیدونم چرا ولی حس میکردم کتاب،یه رمان جناییه🤦‍♀️😂
خلاصه، بعد از چند روز که رفتم شروع کنم با خودم گفتم نکنه به عنوان اولین کتاب از یه نویسنده ی معروف از کتاب خوشم نیاد و دل زده بشم؟(شما هم همچین افکاری دارید؟😂🚶🏼‍♀️) و کتابو گذاشتم کنار.دو روز بعد یکی از دوستان گودریدزم دیدم این کتابو خونده و براش ریویو نوشته و من تازه فهمیدم این کتاب،اصلا رمان نیست😂و ازش در مورد کتاب پرسیدم. گفت که اونم اولین کتابیه که از موراکامی خونده و بنظرش کتاب خوبی بوده
 
حالا برسیم به خود کتاب🤌😃:
کتاب مثل دفترچه خاطرات موراکامیه که بیشتر در مورد ورزش موردعلاقش ینی دویدن صحبت میکنه [البته جاهایی فلسفی و بعضی اوقات در مورد رمان هاش هم هست]

در حالت عادی باید از همچین کتابی خوشم نیاد و خیلی بهش لطف بکنم ۱ ستاره بدم ولی این کتابو هاروکی موراکامی بزرگ نوشته.حتی خاطرات پرت رو هم طوری با قلم گیرا و جذابی نوشته که دلت میخواد هی ادامه بدی.
بین ۴و۵ستاره گیر کردم ولی چون اولین اثری بود که ازش میخوندم،به این کتاب۴میدم

و اینکه از این به بعد شاهد موراکامی خوندن من هستید😉

آها راستی،ترجمه ی آقای مجتبی ویسی هم عالی بود. روان و گویا✔️