یادداشت سید علی مرعشی

        طومار شیخ شرزین

همین ابتدای متن رک و پوست کنده بگویم که از مطالعه این فیلم نامه لذت بردم و از سرکار خانم حسین زاده بابت معرفی این اثر تشکر می کنم. این دومین کاری است که از بهرام بیضایی خواندم و حتی از اثر قبلی-تاریخ سری سلطان در ابسکون- با آن ارتباط بیشتری برقرار کردم.

حقیقت، دروغ و مصلحت. مرز اینها کدام است و چه کسی حاکم بر تعیین حدود آنها؟ با شور و شوق جوانی فریاد حقیقت خواهی سر دهیم یا با درنگی از سر تجربه و سرد و گرم چشیدن ایام، گاهی کفه مصلحت سنجی را سنگین تر کنیم؟ در تقابل راست فتنه انگیز  و دروغ مصلحت آمیز کدام باید مقدم شود؟ در پاسخ به هریک از این جواب ها سود فردی را در نظر بگیریم یا منفعت عموم جامعه؟ 

نبرد اسطوره ای و ابدی جهالت و دانایی موضوع جذاب این فیلم نامه است. "عیدی" و "صاحب دیوان" دو فردی هستند که با یافتن طوماری [در زمان حال مشغول مطالعه زندگی عجیب و عبرت آموز شیخ شرزین [در گذشتهمی شوند. نثر قدیمی و البته بانمک این اثر را باید با اندکی صبر و حوصله خواند،. اتفاقا همین آهسته خواندن موجب می شود تا در داستان غرق شوی و اندکی به دور از مشغله های روزانه به پای پرسش های مهم و اساسی شیخ شرزین بنشینی.

در مورد پرسش هایی که پیشتر بیان کردم خیلی می توان سخن گفت اما در این مجال قصد من صرفا ترغیب دوستان برای مطالعه این فیلمنامه  ٨٠ صفحه ای است.