یادداشت محمدامین

        بسم الله
من با پیش‌زمینه‌ایی که از آقای کربلایی‌لو با خوندن کتاب فوق‌العاده شمت کالسکه داشتم؛ نیستی آرام رو خوندم. حقیقتش خسته‌م کرد. تموم نمیشد. داستان جوریه که اصل و فرع و نتیجه داستان رو خواننده متوجه نمیشه. فقط میره جلو! میره جلو که به چی برسه؟ نمیدونم!
یک کتاب معمولی که نویسنده خیلی داستان رو کش داده بود. 
دومین تجربه‌ی خوندن کتاب‌های آقای کربلایی لو، تجربه خوبی نبود. اما توصیه میکنم که کتاب سمت کالسکه‌ی ایشون رو بخونید و کیفور بشید.