یادداشت معصومه میرابوطالبی

        فکر نمی‌کردم رمانی بخوانم با روایت روباه‌ها، از زندگی روباه‌ها و از قصه‌گوییشان و من را اینطور مدهوش کند.
بگذاریدش در لیست فوق‌العاده‌ها.
داستان در شروع و پایانش معجزه قصه‌گویی را دارد، اینکه زندگی‌ها،تجربه‌ها و تاریخ با قصه‌ها نسل به نسل جلو می‌رود.
در میانه عشق و دوستی و خانواده داستان را جذاب می‌کند و وحشت، از طبیعت وحشی چاشنی صحنه‌هاست. 
ترسی هم اگر در داستان هست زاییده همین طبیعت وحشی است. 
یکی دیگر از جذابیت‌های رمان، حضور بئاتریكس پاتر خالق شخصیت پیتر خرگوشه در رمان است. 
بئاتریكس پاتر نه گوگولی مگولی است، نه مهربان.
خلاصه این کشف جدید و جذاب من است.