یادداشت محمد جواد مولاخواه

        برای آرزو های محال خویش می‌گریم
اگر اشکی نماند، در خیال خویش می‌گریم
شب دل کندنت می‌پرسم ایا بازمی گردی؟
جوابت هرچه باشد، بر سوأل خویش می‌گریم
نمی‌دانم چرا اما بقدری دوستت دارم
که از بیچارگی گاهی به حال خویش می‌گریم
اگر جنگیده بودم، دست کم حسرت نمی‌خوردم
ولی من بر شکست بی‌جدال خویش می‌گریم
به گردم حلقه می‌بندند یاران و نمی‌دانند
که من چون شمع هر‌شب بر زوال خویش می‌گریم
نمی‌گریم برای عمر از کف رفته‌ام، اما
به حال آرزو های محال خویش می‌گریم

فاضل-نظری
اکنون
کتاب هایش یکی از یکی بهتر😉