یادداشت مریم محسنی‌زاده

        کتاب، برداشت و تفسیرهای متفاوتی را از فیلم ارائه می‌دهد؛ از نِسبی بودن حقیقت که ویژگیِ فیلم‌های پُست‌مدرنیست است گرفته تا راشومون‌اِفِکت و مواجهه با حقیقت. در آخر هم نویسنده با رَد یا عبور از این تفاسیر، برداشت دیگری را طرح می‌کند.
"راشومون" فیلمِ کلاسیکی است که جوایز شیر طلایی و اُسکار را از آن خود کرد‌ه و دیدِ جهان غرب را به سینمای مشرق‌ْزمین متفاوت کرده است.
این فیلم‌ با شروعی سؤال‌خیز، ابهام‌برانگیز و نوآوری در روایت، چهار برداشتِ متفاوت از یک واقعه را ارائه می‌دهد و با پیامی اخلاقی تمام می‌شود.
داستانِ فیلم با اقتباس از دو داستان کوتاه دربارهٔ ژاپنِ قرون وسطی نوشته شده که همچنان برای عده‌ای جذّاب و برای دیگران معمولی است. این فيلمنامه از معدود داستان‌هایی است که با فاکتور «بهانهٔ روایت» پیش می‌رود.
به‌شخصه تماشای این فیلم‌ و خواندن کتاب، با دیدِ سینمایی و رِوایی، برایم آموزنده و لذت‌بخش بود.