یادداشت حسین

حسین

1402/2/21

این همه نوری که نمی توانیم ببینیم
        یک دختر نابینا و پدرِ کلیدسازش که در موزه‌ای در پاریس کار می‌کند، یک الماس به اسم دریای شعله‌ها، پسری که عاشق علم و رادیوهاست، جنگ‌ جهانی دوم... کل داستان مثل یک پازل بود. پر از تکه‌های کوچکی که به ظاهر ارتباطی با هم ندارند و با این حال، نویسنده هنرمندانه آن‌ها را کنار هم می‌گذارد و زیبایی خلق می‌کند. داستان و شیوه روایتش برایم فوق‌العاده جذاب بود. پر بود از تعابیر شاعرانه و جمله‌ها و تصاویر زیبا. از آن‌هایی که می‌دانم گوشه ذهنم خواهند ماند. بهترین چیزی که در این روزها می‌توانستم بخوانم.
      
2

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.