یادداشت نرجس درزاده نرجس درزاده 1404/4/1 بارت خود را غرق می‌کند؛ کسی حریف‌اش نمی‌شود.آن زخم ظریف عقربه را می‌چشد و به روی کاغذ می‌آورد. اشیاء نشان از حضور مادر دارند.طرفِ خانه سوان بوی او را می‌دهد. مرگِ خودش تسلی‌اش می‌دهد.در مرگ برابریم ما 0 0 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
