یادداشت مین‌ا

        این کتاب اولین کتابی بود که من از داستایوفسکی خوندم. 
به نظر خودم شروع خوبی بود چون حجم کم و‌ داستان ساده ای داشت. شکل روایت داستان در عین سادگی عمیق و با احساس بود. با اینکه ذهن راوی داستان پراکنده و‌ مشوشه ولی به ما تصویری کامل از اتفاقی که افتاده نشون میده. 
اولش شخصیت مرد خیلی اعصابمو خورد می‌کرد ولی به مرور بهتر تونستم فضای ذهنیش رو درک و حتی باهاش همدردی کنم. 
از فصل دوم تا پایان کتاب رو با صدای تایماز رضوانی گوش دادم و از شنیدنش بیشتر از خوندنش لذت بردم.
اگر به ادبیات روسیه علاقه داشته باشید از این کتاب خوشتون میاد و اگر تاحالا کتابی ازشون نخوندید، نازنین می‌تونه شروع خوبی باشه.