یادداشت مِمول هلمز 🌱

        سلامی بر بهخوانیان 
احوالتان
احسنت ، درست حدس زدید این معلوم الحال باز در قالب یادداشت مشوش دیگری بازگشته تا سرتان را دردبیاورد!
اگر بنده حقیر را بشناسید کامل اشراف دارید که بنده تا چه اندازه به جناب بوش ارادت دارم و میزانی که بنده برای تبلیغ آثار ایشان تلاش می‌کنم که مردم برای بیرون کشیدن ارثشان از حلقوم برادر و خواهرهای ناخلفشان (به کسی برنخوردها،صرفا مثالی بود برای توصیف عمق تلاش های خالصانه ی بنده)
اما بنده همانقدر که به آقای بوش وفادارم ، به شما نیز وفادارم در نتیجه هرگز دروغ تحویل شما نمی‌دهم!حالا شاید یکی دوباره مبالغه کرده باشم اما دروغ نه. در نتیجه روراست باشم،این جلد آنچنان که باید محبت و عشق بنده را متوجه خود نکرد!
البته که مثل همیشه عالی بود ، اما جلد اول قطعا در پیشگاه بنده از امتیاز بالاتری برخوردار است.
در این جلد آقای بوش در شخصیت پردازی کلی کمی زده بود به جاده خاکی! و کمی بیش از آنچه لایقش بود پر و بال داده بود به کلی خان!
اما هرچه کلی ناکراش و قهرمان پلاستیکی بود(دارم کمی در تخریب مبالغه میکنم) برادرش ... آه مکس_ارنست عزیزم! تو زن نمیخواهی؟؟
آخر مگر یک شخصیت سر به هوا و خر چقدر می‌تواند جذاب باشد که من چونین دلباخته ی تو شدم🥸؟
#کمپین_بانو_ممول_هلمز_را_به_مکس_ارنست_رساندن
اهم بگذریم در کل مثل همیشه برای بنده حال خوب کن و جالب بود (با وجود مکس_ارنست عزیزم چرا نباشد؟)اما خب جلد اول بهتر بود دیگر!
به دزدیدن جلد سوم نیازمندم🦦
پ.ن:از آنجا که عادت به توصیف چهره ام هنگام خواندن کتاب دارم ، جا دارد بگویم اینبار ترکیبی بین این دو چهره بودم، سگ پرنسسعلی کمی ناراضی برای بخش هایی که جا داشت بهتر باشند و عشوه خرکی و ذوق زدگی و خرغلت زدن از شدت ذوق بر کف اتاق برای مکس ارنست عزیزم.
اوه راستی داشت به کلی فراموشم میشد ها، یک🍟تقدیم به عزیزانی که باز یادداشت های این پریشان حال معلوم الاحوال را خواندند، در ضمن این هم💊 و ☕️برای سردرد احتمالی تان بعد از خواندن روده درازی های جناب مستطاب بنده!
به درود!